Καρκίνος του πνεύμονα

Η χειρουργική επέμβαση εξαρτάται από κάποιους παράγοντες για τους οποίους θα σας ενημερώσει ο χειρουργός ή το ειδικό ογκολογικό συμβούλιο που αποτελείται από Χειρουργό Ογκολόγο και Παθολόγο Ογκολόγο ή/και Ογκολόγο Ακτινοθεραπευτή. Κάποιοι από τους παράγοντες είναι ο ιστολογικός τύπου του ΚΠ, το στάδιο, η ανατομική θέση του όγκου και η γενική κατάσταση του ασθενούς.

Υπάρχουν τρία είδη

• Πνευμονεκτομή: η αφαίρεση ενός πνεύμονα, αριστερού ή δεξιού, είτε με ανοιχτή θωρακοτομή είτε, λιγότερο επεμβατικά με μικρή τομή θωρακοσκοπικά
• Λοβεκτομή: η αφαίρεση ενός λοβού του πνεύμονα επίσης είτε θωρακοσκοπικά είτε με θωρακοτομή
• Τμηματεκτομή: η αφαίρεση τμήματος του πνεύμονα μέσα στο οποίο εμπεριέχεται ο όγκος θωρακοσκοπικά ή με θωρακοτομή.

Η επιλογή του τύπου της γίνεται από τον Χειρουργό Ογκολόγο. Στόχος είναι η πλήρης αφαίρεση του όγκου με την μικρότερη δυνατή απώλεια υγιούς πνευμονικού παρεγχύματος.

1. Γενικές εξετάσεις.
2. Έλεγχος της αναπνευστικής λειτουργίας.
3. Απεικονιστικές εξετάσεις – προεγχειρητική σταδιοποιήση
4. Ιστολογική επιβεβαίωση του ΚΠ. H προεγχειρητική τεκμηρίωση του ΚΠ με τη λήψη βιοψιών με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές όπως η βιοψία με τη χρήση βελόνης υπό αξονικό τομογράφο, με βρογχοσκόπηση ή θωρακοσκοπικά είναι απαραίτητη για τον σχεδιασμό των θεραπευτικών επιλογών. ‘Όταν η ιστολογική επιβεβαίωση είναι ανέφικτη προεγχειρητικά, γίνεται κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.

Η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση του ΚΠ απαιτεί την χορήγηση γενικής αναισθησίας στον ασθενή από εξειδικευμένο αναισθησιολόγο.

Κατά την μετεγχειρητική ανάρρωση ο ασθενής θα διαπιστώσει ότι φέρει στο θώρακα του παροχετεύσεις (σωληνάκια) που απομακρύνουν αίμα από την περιοχή του τραύματος. Οι παροχετεύσεις αυτές θα απομακρυνθούν όταν δεν θα έχουν πλέον περιεχόμενο. Εξετάσεις αίματος, ακτινογραφίες θώρακος, χορήγηση αντιβιοτικής αγωγής για την αντιμετώπιση λοιμώξεων αποτελούν μέρος της μετεγχειρητικής περιόδου εξατομικευμένα για κάθε ασθενή.

Ο πόνος αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη ανησυχία των ασθενών που υποβάλλονται σε μια θωρακοχειρουργική επέμβαση. Ο πόνος είναι υπαρκτός τις πρώτες ημέρες μετά το χειρουργείο. Όμως ο ιατρός έχει στην διάθεση του ένα μεγάλο αριθμό αναλγητικών φαρμάκων εξασφαλίζει στον ασθενή μια ανώδυνη μετεγχειρητική ανάρρωση. Οι νέες ελάχιστα επεμβατικές θωρακοσκοπικές τεχνικές μειώνουν την μετεγχειρητική περίοδο του άλγους.

Ο ασθενής έχει μικρή απώλεια αίματος, μετεγχειρητική πορεία σύντομη, με λιγότερο πόνο και μπορεί να επιστρέψει σπίτι του πολύ πιο σύντομα από τις 2 εβδομάδες που απαιτούνται μετά από την θωρακοτομή.

Πολλοί ασθενείς μετά την ανάρρωση από το χειρουργείο θέτουν το ερώτημα εάν πρέπει να λάβουν επικουρική χημειοθεραπεία. Οι κλινικές μελέτες δείχνουν βελτίωση στην πενταετή επιβίωση κατά 5-15% όταν μετά το χειρουργείο ακολουθεί επικουρική χημειοθεραπεία.

Πρόκειται για μια επεμβατική τεχνική με την οποία επιτυγχάνεται η διακοπή της παραγωγής υγρού στην κοιλότητα του θώρακα. Στην αρχή ο χειρουργός τοποθετεί, με μια μικρή τομή, παροχέτευση του πλευριτικού υγρού και στη συνέχεια εγχύεται ένα φάρμακο στην υπεζωκοτική κοιλότητα με το οποίο διακόπτεται η παραγωγή του υγρού και ο ασθενής ανακουφίζεται. Η τεχνική γίνεται με τοπική αναισθησία.